İlişkiler-Rainbow Rowell (Yorum)

Orjinal Adı: Attachments
Yayınevi: Olimpos Yayınları
Sayfa Sayısı: 428
Goodreads Puanı: 3.97 (48.517 ratings)

Beth Fremont ve Jennifer Scribner-Snyder ofis içi e-posta yazışmalarının denetlendiğini biliyorlar. 
Elbette biliyorlar! Çünkü onlar, "Şirket kaynaklarını kötüye kullanmayacağım, vs., vs." formlarını imzalamışlardı. Gazetede çalışan diğer herkes de şirketin e-posta politikasından haberdardı... Ama nedense kendilerini buna uymaya ciddi ciddi teşvik edemiyorlardı. Jennifer, Beth'e aile olmak hakkında eşine söyleyemediği her şeyi söylerken, Beth de Jennifer'a her şeyini anlatırdı, nokta! Özellikle sonuçta kahkahalara boğulmak varsa...


Lincoln O'Neill Beth ve Jennifer'ın e-postalarını okumaya bir son vermesi gerektiğini biliyor.
Sadece onlara birer uyarı mesajı göndermesi gerek. Aslında bunu onları ilk kez birbirlerine şirket politikasına aykırı e-postalar gönderirken yakaladığında yapmalıydı. Ama her ikisi de çok şirindi... Onlar çok akıllı, komik ve ilginçlerdi. En önemlisi de Lincoln onları sevmişti. Özellikle Beth'i.

İlişkiler Milenyum biterken yirmili yaşlarının sonundaki üç insan hakkında eğlenceli ve sürükleyici romantik bir komedi. İlişkilerin son buluşu ve yeni ilişkilerin başlangıcı, ofis aşkları, kız arkadaşlar ve erkek arkadaşınızın müzik grubuyla barış anlaşması imzalamanız hakkında bir roman. 

BENİM YORUMUM

Selaam!
Nasılsınız?
Geçen hafta kar tatili olduğu için bu hafta sınavlarla boğuştuğunuzu düşünebilir miyim acaba? :D
Ben boğuşuyorum. Ağağa.
Neyse. Çabuk konumuza geçelim. *Malum sınavlar...*

Şu hafızamın kötü olması cidden çok iğrenç bir durum. Tamam bir ay önce okuduğum bir kitabı pekala hatırlayabilirim. Ama zaman geçince unutacağımı bal gibi biliyorum. *Zaten bugün kulaklığımı evde unutmuşum.* *Alakasızdı.* *Afedersiniz.*

Şimdi, Jennifer ve Beth iş yerinde mailleşerek konuşmamaları gerektiklerini biliyorlardır. Ama bunu bilmek mailleşmelerine engel değildir. Oysa aynı şirketteki iki insandırlar. Üşengeçlik çağımızın belası...Tabi olaylar çağımızda geçmiyor. 1990'lar da falan. Zaten çağımızda geçse mailleşirler mi? Telefon var, Facebook var. Var da var.

Ah, bir de Lincoln var. Lincoln'ın garip bir işi var. Başkalarının maillerini okumak! Ve yanlış kelimeler olunca o kelimeyi kullanan kişiye uyarı mesajı göndermek.
İşte; Lincoln, Beth ve Jennifer'ın da maillerini okumaktadır. Onların maillerinde de bir çok ikaz göndermesi gereken kelime bulunmasına rağmen içinden bir türlü onları ikaz etmek gelmiyordur. Ayrıca da onların konuşmalarını okurken inanılmaz eğleniyordur. Hele Beth... Onun espri anlayışı, cümleleri onu sürekli kendisine doğru çekmektedir.

Rainbow Rowell'ın dili oldukça esprili ve kolay okunurdu.Ve şu Fangirl ile Eleanor&Park çıksın artık. Pegasus? Lütfen? Hı?

Kitapta Beth ile Jennifer'ın mail üzerinden konuşmaları, onları bu mailler üzerinden tanımak çok orjinal bir fikir. İlk başta garipsedim ama. "Noluyoruz abi?" falan yapsam da zamanla kitabın akışına uydum. :p

Kitapta Beth ve Jennifer'ı maillerden tanıyoruz fakat Lincoln'ı normal kitaplardaki karakterleri okuduğumuz gibi okuyoruz. 

Yalnız kitabın sonu bana çok boş geldi.Aceleye gelmişti sanki. Her şey oldu bitti. Puf.

*Sevgili yazarlar çarpıcı sonlar istiyorum sizden.*

Bir kitabın sonu önemli şimdi. Kitap boyunca tahmin ettiğimiz son olunca veya bu son oldu bittiye getirilince kitap gözümden düşüyor. 

Mesela bu kitaba 4 verecekken sonu çok oldu bittiye geldiği için 3 veriyorum.

Ama konusu hoş, dili akıcı. Okumak isteyenler okuyabilir. Can sıkıntısına birebir olur.

Beth'ten Jennifer'a: Neden uyanık halde yatağa yatıp, korkunç bir insan olduğunu düşünüyorsun? Jennifer'dan Beh'e: Uyumadığım zamanlarda kafamı meşgul etmek için. Bazı insanlar koyun sayar. Bense kendimden nefret ediyorum.

3 Karavan: Ortalama bir kitaptı.